უფლის გზაზე

– გადმოხტი!

ბავშვი თავის წინ მხოლოდ კვამლსა და ცეცხლის ენებს ხედავდა და დაიყვირა:

– მამა, მე შენ ვერ გხედავ!

– სამაგიეროდ, მე გხედავ, ნუ გეშინია, გადმოხტი!

ბიჭმა მხნეობა მოიკრიბა, გადმოხტა და პირდაპირ მამის მკლავებში აღმოჩნდა.

სწორედ ასეთ რწმენასა და მინდობას ითხოვს ჩვენგან ღმერთი.

* * *

ბრძენმა მოწაფეს ჰკითხა:

– რაში მდგომარეობს ადამიანის ცხოვრების ყველაზე საშინელი ტრაგედია?

– ალბათ, იმაში, რომ ადამიანი ვერ პოულობს პასუხებს საკუთარ კითხვებზე, – უპასუხა მოწაფემ.

– არა, – მიუგო ბრძენმა, – იმაში, რომ ის ვერ ხედავს კითხვებს, რომლებზედაც პასუხი უნდა ეძებოს.

* * *

ახალგაზრდა, სიცოცხლის მოყვარე ადამიანი მივიდა მამასთან და უთხრა:

– მამა, გაიხარე ჩემთან ერთად, მე უნივერსიტეტში ჩავაბარე, იურისტი ვიქნები! როგორც იქნა, ვიპოვე ჩემი ბედნიერება!

– ძალიან კარგი, შვილო ჩემო, – უპასუხა მამამ, – ესე იგი, შენ ახლა ბეჯითად ისწავლი. შემდეგ რას აპირებ?

– 4 წლის შემდეგ უნივერსიტეტს წარჩინებით დავამთავრებ და დიპლომს ავიღებ.

– და შემდეგ? – ჩააჯინდა მამა.

– შემდეგ თავდაუზოგავად ვიმუშავებ, რათა, რაც შეიძლება, მალე გავხდე დამოუკიდებელი ადვოკატი.

– შემდეგ?

– შემდეგ დავქორწინდები, შევქმნი ოჯახს, გავზრდი და აღვზრდი შვილებს, დავეხმარები სწავლასა და კარგი პროფესიის ძიებაში.

– შემდეგ?

– შემდეგ დამსახურებულად დავისვენებ – გავიხარებ ჩემი შვილების ბედნიერებით და ტკბილ სიბერეში განვლი დღეებს.

– და რა იქნება მერე? – არ მოეშვა მამა.

– მერე? – ახალგაზრდა წუთით ჩაფიქრდა, – მუდმივად არავინ ცხოვრობს ქვეყანაზე. მერე, ალბათ, სხვებივით მეც მოვკვდები.

– და მერე? – ჰკითხა მოხუცმა მამამ, – ძვირფასო შვილო, რა იქნება მერე? – აკანკალებული ხმით ჩაილაპარაკა მამამ.

ვაჟი კიდევ უფრო ჩაფიქრდა და თქვა:

– მადლობელი ვარ, მამა. ახლა გავიგე. მე მთავარი დამავიწყდა.